30 mrt 2019
God is altijd bij me
30 oktober 2020
De situatie in verpleeghuizen in deze coronatijden is moeilijk. In het voorjaar gingen de deuren voor iedereen, zelfs voor familieleden, dicht. Niemand kon meer op bezoek. Dat duurde lang; voor veel naasten veel te lang. Daarna kwamen er gelukkig weer meer mogelijkheden.
Nu, tijdens de ‘tweede golf’, sluipt het virus de verpleeghuizen weer binnen. Dat beperkt familie weer in het bezoek, zeker als je zelf ook in een zogenaamde risicogroep zit. Zo zei een dochter me: “Ik ben zelf ook kwetsbaar. Ik zou heel graag bij mijn moeder komen, maar dat moet ik gewoon echt niet doen.”
Ik vind het bijzonder om in deze rare tijden de bewoners met dementie, maar zeker ook de familieleden te spreken. Ik probeer hen te ondersteunen in deze moeilijke en onzekere tijden. Maar tegelijk word ik zelf ook bemoedigd. Zo sprak ik een partner wiens man even voor de eerste corona-uitbraak in het verpleeghuis kwam wonen. Dat is op zich al een grote stap, zeker na een gouden huwelijksjubileum. Maar als je kort daarna wekenlang niet op bezoek mag komen bij je partner, maakt dat het nog zwaarder.
Toch laat ze de moed niet zakken. Zo vertelt ze: “Ja, het is eenzaam.” Maar meteen daarna: “Maar ik ben niet alleen. Het geloof geeft me steeds weer kracht.” Hoe kan ze dat nu zeggen, bedenk ik me. Als je zoveel meemaakt het afgelopen jaar, hoe kun je je dan toch niet alleen voelen? Haar geloof geeft haar steeds weer de kracht. “God is altijd bij me, dat voel ik zo,” zegt ze.
Wanneer je iemand belt voor steun, kun je zomaar zelf bemoedigd worden. “God is altijd bij me.” Het is een eenvoudige, maar zo kernachtige samenvatting van ons wonderlijke geloof, dat we al eeuwenlang aan elkaar door blijven geven. In kerkdiensten, maar zeker ook in zulke kwetsbare persoonlijke getuigenissen, diep uit het hart, van iemand met meer dan 90 jaar levenservaring. Ik luister ernaar met respect en eerbied, want zij kan het toch weten...
“God is altijd bij me” – Over corona in verpleeghuizenIk zal er zijn voor jou
Zo heeft God eens gezegd
Ik zal er zijn voor jou
Met vrede en met recht
Ik zal er zijn voor jou
Een schaduw aan je zij
Ik zal er zijn voor jou
Ik ben er altijd bij
Ik zal er zijn voor jou
En laat je nooit alleen
Ik zal er zijn voor jou
Mijn licht schijnt om je heen
Ik zal er zijn voor jou
Als jij de weg niet vindt
Ik zal er zijn voor jou
En draag je als een kind
(Hanna Lam
De situatie in verpleeghuizen in deze coronatijden is moeilijk. In het voorjaar gingen de deuren voor iedereen, zelfs voor familieleden, dicht. Niemand kon meer op bezoek. Dat duurde lang; voor veel naasten veel te lang. Daarna kwamen er gelukkig weer meer mogelijkheden.
Nu, tijdens de ‘tweede golf’, sluipt het virus de verpleeghuizen weer binnen. Dat beperkt familie weer in het bezoek, zeker als je zelf ook in een zogenaamde risicogroep zit. Zo zei een dochter me: “Ik ben zelf ook kwetsbaar. Ik zou heel graag bij mijn moeder komen, maar dat moet ik gewoon echt niet doen.”
Ik vind het bijzonder om in deze rare tijden de bewoners met dementie, maar zeker ook de familieleden te spreken. Ik probeer hen te ondersteunen in deze moeilijke en onzekere tijden. Maar tegelijk word ik zelf ook bemoedigd. Zo sprak ik een partner wiens man even voor de eerste corona-uitbraak in het verpleeghuis kwam wonen. Dat is op zich al een grote stap, zeker na een gouden huwelijksjubileum. Maar als je kort daarna wekenlang niet op bezoek mag komen bij je partner, maakt dat het nog zwaarder.
Toch laat ze de moed niet zakken. Zo vertelt ze: “Ja, het is eenzaam.” Maar meteen daarna: “Maar ik ben niet alleen. Het geloof geeft me steeds weer kracht.” Hoe kan ze dat nu zeggen, bedenk ik me. Als je zoveel meemaakt het afgelopen jaar, hoe kun je je dan toch niet alleen voelen? Haar geloof geeft haar steeds weer de kracht. “God is altijd bij me, dat voel ik zo,” zegt ze.
Wanneer je iemand belt voor steun, kun je zomaar zelf bemoedigd worden. “God is altijd bij me.” Het is een eenvoudige, maar zo kernachtige samenvatting van ons wonderlijke geloof, dat we al eeuwenlang aan elkaar door blijven geven. In kerkdiensten, maar zeker ook in zulke kwetsbare persoonlijke getuigenissen, diep uit het hart, van iemand met meer dan 90 jaar levenservaring. Ik luister ernaar met respect en eerbied, want zij kan het toch weten...
terug
Agenda
Gebedsgroep
di 08 okt 2024 om 20:00 uurTienerrestaurant Kinderwinkel
do 10 okt 2024 om 18:00 uurSamen eten en escaperoom (Discovery)
za 12 okt 2024 om 18:00 uurContact
PredikantJantine Veenhof
T 070-406 1147
Marcuskerk
Jan Luykenlaan 92, Den Haag
T 070-388 6874
Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI)
Protestantse Gemeente 's-Gravenhage
RSIN 81 40 79 313
> Lid worden (inschrijfformulier)
> Contactpagina