29 jun 2019
Meditatie
29 juni 2020
De grote toename van het aantal gemeenteleden brengt problemen met zich mee. Wat is het geval? Bij de dagelijkse verzorging met voedsel en/of geld, zijn er bepaalde weduwen die over het hoofd worden gezien. Er is dus sprake van discriminatie en dat mag binnen de christelijke gemeente niet voorkomen! Naast de joden die in Israël waren geboren en die het Aramees als moedertaal hadden, herbergde Jeruzalem tal van immigranten, joden(genoten), afkomstig uit de omliggende Griekssprekende landen. Deze Griekssprekende joden vertrokken op latere leeftijd naar Jeruzalem om daar hun levensavond door te brengen. Onder hen waren veel weduwen. Het is mogelijk het taalprobleem waardoor deze weduwen hun noden niet voldoende bekend konden maken.
Hoe dan ook, zij worden vergeten. Klachten worden geuit tegen hen die wel voldoende ontvangen. Uiteindelijk zijn het de discipelen, die zich het lot van de weduwen aantrekken. Vanwege de groei van de gemeente kunnen zij alles zelf onvoldoende overzien en besluiten aan het onrecht een einde te maken. Het kan niet zo zijn, dat er binnen de gemeenschap mensen worden overgeslagen. Elk mens mag er zijn en heeft recht op alle aandacht en zorg. Er zijn diaconale werkers nodig, die zich speciaal met de verzorging bezig moeten gaan houden. Het is de gemeente zelf die hier zorg voor draagt. Uit de gemeenschap worden zeven personen naar voren gehaald, die over de gaven beschikken dit werk te kunnen doen. Ze staan goed bekend om er voor te zorgen dat er inderdaad niemand tekort komt.
Gelukkig is de tijd voorbij dat mensen denken dat het diakenambt een soort tweederangs ambt zou zijn. We weten wel beter als we Handelingen 6 goed lezen. In onze tijd is het niet altijd eenvoudig om armoede binnen en buiten de gemeente op te sporen. Vaak is er sprake van stille armoede. Je loopt er niet mee te koop.
Voor diakenen is het dan van belang veel tijd en energie te stoppen in langdurige relaties. Er kan zo een vertrouwensband ontstaan, waardoor je meer van de ander aan de weet komt. Je krijgt een beeld van hoe mensen wonen, leven en waar knelpunten zijn. Een diaken hoeft niet zelf alles te kunnen of op te lossen. Anderen kunnen ook betrokken worden om bijv. hand en spandiensten te leveren. Hij/zij kan ook een wegwijzer zijn naar instanties, die verantwoordelijk zijn voor bijv. sociale zekerheid van mensen. Of juist de overheid wijzen op haar verantwoordelijkheden. Zoals om het sociale (minima) beleid zo ruimhartig mogelijk uit te voeren en op te komen voor de zwakkeren in de samenleving.
Het werk van de diaken neemt overigens niet de verantwoordelijkheid weg van ieder gemeentelid om noden te signaleren en alert te zijn op situaties van zorg en tekort. Dat is een opdracht die aan ieder van ons wordt gegeven: houd oog, oor en hart open om de noden en onrechtvaardigheden om je heen op te vangen. Ook op deze wijze verdiepen we ons geloof, vormen we een gemeenschap met elkaar en met onze omgeving, en kunnen we Jezus naleven en onze naasten liefhebben. Laat je daarbij leiden door wat je hart je ingeeft, en laat dat niet door verstandelijke redenaties en smoesjes wegdrukken. Ook Jezus liet zich daardoor niet tegenhouden. In dit vertrouwen zijn dingen die eerst onmogelijk leken toch mogelijk. Moeten we misschien wat meer vanuit het hart leven en verstandelijke tegenwerpingen minder serieus nemen?
….omdat de weduwen uit hun groep bij de dagelijkse ondersteuning werden achtergesteld.
(Handelingen 6 : 1b)
De grote toename van het aantal gemeenteleden brengt problemen met zich mee. Wat is het geval? Bij de dagelijkse verzorging met voedsel en/of geld, zijn er bepaalde weduwen die over het hoofd worden gezien. Er is dus sprake van discriminatie en dat mag binnen de christelijke gemeente niet voorkomen! Naast de joden die in Israël waren geboren en die het Aramees als moedertaal hadden, herbergde Jeruzalem tal van immigranten, joden(genoten), afkomstig uit de omliggende Griekssprekende landen. Deze Griekssprekende joden vertrokken op latere leeftijd naar Jeruzalem om daar hun levensavond door te brengen. Onder hen waren veel weduwen. Het is mogelijk het taalprobleem waardoor deze weduwen hun noden niet voldoende bekend konden maken.
Hoe dan ook, zij worden vergeten. Klachten worden geuit tegen hen die wel voldoende ontvangen. Uiteindelijk zijn het de discipelen, die zich het lot van de weduwen aantrekken. Vanwege de groei van de gemeente kunnen zij alles zelf onvoldoende overzien en besluiten aan het onrecht een einde te maken. Het kan niet zo zijn, dat er binnen de gemeenschap mensen worden overgeslagen. Elk mens mag er zijn en heeft recht op alle aandacht en zorg. Er zijn diaconale werkers nodig, die zich speciaal met de verzorging bezig moeten gaan houden. Het is de gemeente zelf die hier zorg voor draagt. Uit de gemeenschap worden zeven personen naar voren gehaald, die over de gaven beschikken dit werk te kunnen doen. Ze staan goed bekend om er voor te zorgen dat er inderdaad niemand tekort komt.
Gelukkig is de tijd voorbij dat mensen denken dat het diakenambt een soort tweederangs ambt zou zijn. We weten wel beter als we Handelingen 6 goed lezen. In onze tijd is het niet altijd eenvoudig om armoede binnen en buiten de gemeente op te sporen. Vaak is er sprake van stille armoede. Je loopt er niet mee te koop.
Voor diakenen is het dan van belang veel tijd en energie te stoppen in langdurige relaties. Er kan zo een vertrouwensband ontstaan, waardoor je meer van de ander aan de weet komt. Je krijgt een beeld van hoe mensen wonen, leven en waar knelpunten zijn. Een diaken hoeft niet zelf alles te kunnen of op te lossen. Anderen kunnen ook betrokken worden om bijv. hand en spandiensten te leveren. Hij/zij kan ook een wegwijzer zijn naar instanties, die verantwoordelijk zijn voor bijv. sociale zekerheid van mensen. Of juist de overheid wijzen op haar verantwoordelijkheden. Zoals om het sociale (minima) beleid zo ruimhartig mogelijk uit te voeren en op te komen voor de zwakkeren in de samenleving.
Het werk van de diaken neemt overigens niet de verantwoordelijkheid weg van ieder gemeentelid om noden te signaleren en alert te zijn op situaties van zorg en tekort. Dat is een opdracht die aan ieder van ons wordt gegeven: houd oog, oor en hart open om de noden en onrechtvaardigheden om je heen op te vangen. Ook op deze wijze verdiepen we ons geloof, vormen we een gemeenschap met elkaar en met onze omgeving, en kunnen we Jezus naleven en onze naasten liefhebben. Laat je daarbij leiden door wat je hart je ingeeft, en laat dat niet door verstandelijke redenaties en smoesjes wegdrukken. Ook Jezus liet zich daardoor niet tegenhouden. In dit vertrouwen zijn dingen die eerst onmogelijk leken toch mogelijk. Moeten we misschien wat meer vanuit het hart leven en verstandelijke tegenwerpingen minder serieus nemen?
terug
Agenda
Kerstviering senioren met lunch
di 10 dec 2024 om 11:00 uurGebedsgroep
di 10 dec 2024 om 20:00 uurTienerrestaurant Kinderwinkel
do 12 dec 2024 om 18:00 uurKerkdienst - 3e advent - Heilig Avondmaal
zo 15 dec 2024 om 10:00 uurAdventskalender
Contact
PredikantJantine Veenhof
T 070-406 1147
Marcuskerk
Jan Luykenlaan 92, Den Haag
T 070-388 6874
Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI)
Protestantse Gemeente 's-Gravenhage
RSIN 81 40 79 313
> Lid worden (inschrijfformulier)
> Contactpagina