Nieuws en actualiteiten
vanuit De Drieklank

16 juni 2020

En voortdurend waren zij elke dag trouw en eensgezind in de tempel,
braken het brood bij elkaar thuis en gebruikten hun maaltijden
in een geest van eenvoud en vol vreugde.
Ze loofden God en stonden in de gunst bij het hele volk 
(Handelingen 2: 46 - 47a)

Wat beschreven staat in Handelingen 2: 38 - 47 vond plaats naar aanleiding van Pinksteren. De Heilige Geest werd uitgestort over de wachtende discipelen. Petrus houdt een lange toe-spraak, die eindigt met een oproep tot bekering. En op die allereerste dag komen er 3.000 (!) mensen tot geloof. Zo vormt zich de eerste gemeenschap van christenen, midden in het joodse volk. De christenen (zo werden ze toen nog niet genoemd) gaan gewoon dagelijks naar de tempel. Toch merkt de omgeving wel degelijk dat er iets aan de hand is: ‘ze stonden in de gunst bij het hele volk’. De nieuwe beweging staat positief bekend.
De eerste gemeente leeft in gemeenschap. Mensen kennen elkaar, ze delen elkaars wel en wee. Samen volharden zij in leren, vieren, dienen en delen. Geroepen door God zelf weten ze zich ook aan elkaar verbonden. Geen ‘zakelijke’ of organisatorische relatie alleen… God zegent de gemeente. Hij verbindt er zijn wonderen en tekenen aan en Hij ‘voegt dagelijks toe aan de kring die behouden worden’. De gemeente groeit zo in geloof en in getal. God roept dagelijks nieuwe mensen bij de kring.

God en de naaste, die twee horen bij elkaar. Je kunt niet God liefhebben en je naaste uit het oog verliezen. Zo is dat ook zichtbaar in de gemeente. We zijn niet alleen verbonden met God, als losse individuen, maar ook aan elkaar. Dan is het nodig dat je elkaar niet uit het oog verliest. Gemeenteleden zijn geen nummers, maar mensen die elkaar met enige regelmaat ontmoeten. Bij bezoekwerk, in kleine kringen, in de wijk en op zondag in de kerk. 
In de praktijk loopt dat lang niet altijd zoals mensen het zouden willen. Vaak is de klacht dat alles massaal en vrijblijvend is. ‘De gemeente hangt als los zand aan elkaar.’ De zondagse eredienst is ook niet bij uitstek de plek om elkaar persoonlijk beter te leren kennen. Vandaar dat er ook van alles door de week te doen is. Dagelijks.
De vraag is alleen: zijn we druk, druk met vergaderen en organiseren of ontmoeten we elkaar werkelijk van hart tot hart? Hoe is het met jou, gaat het nog een beetje, wat heeft je de laatste tijd beziggehouden? Simpele vragen, die de gemeenschap kunnen bouwen. Onderlinge zorg en aandacht, gedragen door het gebed, maakt de gemeente tot gemeenschap. 

Eerlijk gezegd heeft de kerkenraad in de afgelopen periode zich –noodgedwongen- vooral bezig moeten houden met vergaderen, organiseren, plannen, regelen …. Daardoor konden we de afgelopen maanden in ieder geval een aantal online-kerkdiensten realiseren, een boekje voor de lijdenstijd, een gebruiksplan voor de kerkdiensten, de frequente nieuwsbrief om informatie te blijven verspreiden. En daardoor was er minder tijd, en kwamen direct onderling contact, elkaar beter leren kennen, naar elkaar omzien vaak in de knel. Dat realiseren we ons goed. 
En toch zagen we ook in deze periode lichtpuntjes. Mensen die juist wel aandacht voor anderen hadden en er voor elkaar waren. Zij belden met mensen (uit de kerk) om te vragen hoe het met hen ging, of deden boodschappen voor iemand, om maar een paar dingen te noemen. Wij zijn dankbaar dat gemeenteleden onderling deze vorm van aandacht voor elkaar, omzien naar elkaar tot stand brachten. En we spreken de hoop uit dat dit ook in de toekomst zal blijven bestaan.
Maar het voeren van een goed gesprek gaat toch beter als je elkaar opzoekt en in de ogen kunt kijken. Nu we weer langzaam kunnen opstarten met kerkdiensten, diverse kringen weer gaan starten of deelnemers in lijfelijke bijeenkomsten samen komen (en niet meer via internet), maakt dat we elkaar weer vaker gaan zien en spreken. En dat geeft gelegenheid om elkaar (nog) beter te leren kennen. Vanuit de kerkenraad zullen we daar de komende tijd ook initiatieven voor nemen. Op die manier bouwen we gezamenlijk verder aan de gemeenschap van De Drieklank.