Nieuws en actualiteiten
vanuit De Drieklank

29 januari 2019

Er gebeurde voortdurend van alles bij ‘dat wonderlijke kerkasiel’, zoals Marinus van den Berg het kerkasiel in Bethel noemde: een kerkdienst die meer dan drie maanden lang werd gehouden om een veilige tijd en ruimte te scheppen voor het Armeense gezin Tamrazyan en in hen het onrechtvaardige lot van honderden vluchtelingengezinnen aan de orde te stellen in een gesprek met de overheid. 

Aan wonderen en verwondering geen gebrek in buurt-en-kerkhuis Bethel aan de Thomas Schwenckestraat. De whatsappgroep van de vrijwilliger-coördinatoren barstte soms uit zijn voegen van het signaleren van de prachtigste gebeurtenissen. Gaten in het rooster die spontaan werden opgevuld, taarten en kaarsen die werden gebracht als ze hard nodig waren, ontroerende gebaren en woorden en de aanwezigheid van kerkgangers, precies als ze op momenten van wanhoop nodig waren… 

Als een wonder is: ruimte in de werkelijkheid waar het geloof, de hoop en de liefde van Gods Koninkrijk gestalte krijgen –– dan waren er veel wonderen in Bethel. En dan heb ik het niet alleen over het mirakel van 2306 uur en een kwartier kerkdienst of over de wonderlijke wending in een compleet vastzittende regeringscoalitie, waardoor honderden vluchtelingen opnieuw een kans krijgen op een eerlijke beoordeling. 

Waar ik me vooral over verwonderde was het wonder van de aanwezigheid van kinderen en tieners bij het kerkasiel. Op een enkel uurtje kinderviering na was er immers voor hen niets te beleven. Maar ze verschenen op allerlei momenten: een baby van drie maanden op de schoot van een vader, twee schoolkinderen met hun moeder, even langs na schooltijd op woensdagmiddag, tieners in groepjes, catechisanten die hun dominee hadden meegesleurd, scholieren die een werkstuk wilden maken, vrienden en vriendinnen van het gezin Tamrazyan. Wanneer deze kinderen de toekomst van Nederland vormen, dan kijk ik met vreugde naar die toekomst uit. 

Het zijn kinderen die ‘Hosanna voor de Zoon van David’ roepen bij Jezus’ intocht in de tempel, ook al zijn volwassenen daar verontwaardigd over (Mat. 21,15). ‘Door de mond van kinderen en zuigelingen hebt U zich een loflied laten zingen,’ citeert Jezus vervolgens uit Psalm 8. Het zijn de kinderen die door hun aanwezigheid en geraaktheid de lofzang gaande houden. Al rennend en roepend of stil en onder de indruk bij dat wonderlijke kerkasiel brachten ze lof aan God.
‘Dit moeten we nog een keer doen, maar dan ’s nachts,’ zei een tiener een keer tegen zijn ouder. ‘Want dan zijn we het hardste nodig.’ Deze jongen had het begrepen!

Hun aanwezigheid herinnerde ons volwassenen er ook aan dat het om kinderen is dat we in beweging waren gekomen. Vluchtelingenkinderen worden soms teruggestuurd naar een land waar ze niet geboren zijn en waarvan ze de taal niet spreken. Of neem dat kind uit Emmen, dat dreigt te worden teruggestuurd naar Armenië, met de littekens van brandende sigarettenpeuken nog op zijn benen, aangebracht door de Armeense onderwereld die zijn ouders bedreigde. 

De Nederlandse overheid heeft de komende maanden in het herbeoordelen van deze kinderen de kans om te laten zien dat ze weet wat humaan, menselijk bestuur inhoudt. Laten we bidden en God blijven aanroepen om wijsheid bij dat bestuur. 

Het aanroepen blijft

Het aanroepen blijft
Nog zo veel kinderen niet thuis
Nog zo veel kinderen onveilig
Nog zo veel kinderen vermist
Nog zo veel kinderen in tentenkampen
Nog zo veel kinderen op een barre tocht

Het aanroepen blijft
Ook nu er kinderen hier mogen blijven 
Ook nu er kinderen niet worden uitgezet
Ook nu er kinderen zich hier mogen vestigen 
Ook nu de aandacht naar de andere zorgen gaat
Ook nu er in de nacht niet meer wordt gewaakt

Het aanroepen blijft
Voor al die kinderen die we niet kennen
Voor al die kinderen die niet mogen komen
Voor al die kinderen die ook spelen willen 
Voor al die kinderen die ook leren willen 
Voor al die kinderen die onze toekomst zijn

Het aanroepen blijft
Dat we niet inslapen 

(Geschreven door pastor en dichter Marinus van den Berg, die regelmatig in Bethel voorging)