Nieuws en actualiteiten
vanuit De Drieklank

Comfort & Challenge

Lukas 19: 4 - 6 
Daarom liep hij snel vooruit en klom in een vijgenboom om Jezus te kunnen zien wanneer Hij voorbijkwam. Toen Jezus daarlangs kwam, keek Hij naar boven en zei: ‘Zacheüs, kom vlug naar beneden, want vandaag moet Ik in uw huis verblijven.’ Zacheüs kwam meteen naar beneden en ontving Jezus vol vreugde bij zich thuis. 

We kennen het allemaal. Je komt in de kerk waar je wordt opgeroepen om het Koninkrijk van God gestalte te geven in leven. Als volgeling van Jezus word je opgeroepen om iedereen als je naaste te zien en mensen te helpen die in nood zijn. Het is daarbij ook heel goed om alle kansen te benutten op je werk om collega’s over het evangelie te vertellen. Maar alleen al bij de gedachte aan dit alles, word je al moe. 

Wat is de comfort, zodat je niet uitgeput raakt van de challenge? En hoe doe je dat dan zo, dat je niet zoveel comfort creëert dat je lekker in je veilige christelijke bubbel opgesloten raakt? Hoe word je anderzijds geen activist, maar ook geen onverschillige christen?

Het gaat om een balans daartussen. En om die balans op het spoor te komen lezen we het verhaal van Zacheüs.

Er gebeuren een aantal bijzondere dingen in dit verhaal. Zacheüs is nieuwsgierig als hij hoort dat Jezus komt. Hij wil die Jezus wel eens wil zien. 
De mensen zijn niet te spreken over Zacheüs. Hij is een tollenaar. Een graaier. Hij is in de ban van zijn geld. Ze laten hem er niet door en Zacheüs klimt in de boom.

Maar wat doet Jezus met hem? Hij komt niet voor de mensen die zich hebben verzameld om Jezus te zien. Jezus komt voor Zacheüs. “Kom gauw uit je boom, want vandaag moet ik in jouw huis verblijven”, zegt Jezus.

‘Kom gauw uit je boom. Ik moet in jouw huis verblijven.’ In de Bijbel in Gewone Taal staat het er misschien nog wel mooier: ‘Ik kom bij je logeren.’ Het is niet een vluchtig bezoekje, een speeddate met Jezus, maar een bezoek met tijd voor elkaar. Zoals wij soms uitgebreid gaan tafelen en logeren bij mensen die we misschien al een langere tijd niet gezien hebben, of omdat we veel tijd met hen willen doorbrengen. De echte gesprekken komen vaak als je langdurig bij elkaar bent. Als alle koetjes en kalfjes besproken zijn. Quality time voor Zacheüs met Jezus.

Zacheüs begint direct op te noemen wat hij allemaal gaat veranderen. Hij zal alles weggeven aan de armen. Aan iemand die wordt afgeperst, geeft hij het viervoudige terug. Eigenlijk stort hij zich direct op de challenge.
Maar Jezus gaat niet met Zacheüs in gesprek over zijn tollenaarswerk en het geld dat hij gaat weggeven, maar hij gaat terug naar zijn identiteit als mens in de ogen van God. Jezus zegt: Dit huis is redding ten deel gevallen, want ook Zacheüs is een zoon van Abraham. Hij wijst Zacheüs op zijn comfort. 

In de eerste plaats erkent Jezus dus de persoon van Zacheüs. De menigte staat buiten te roddelen over het feit dat Jezus naar binnen is gegaan bij een tollenaar, terwijl Jezus alle tijd neemt voor deze man die op zoek is, die nieuwsgierig is naar Jezus. Een man die gezien wil worden. En Jezus wijst in plaats van op zijn daden, naar zijn identiteit.

Doet Jezus dit dan niet op basis van ‘het beteren van zijn leven’? Is het geen oorzaak-gevolg? Zacheüs zegt toch eerst dat hij zijn leven zal beteren en dan zegt Jezus dat hij een zoon van Abraham is?

Als we het zo lezen, dan vergeten we iets. Namelijk dat Jezus, dwars door de menigte heen tegen Zacheüs zegt: “Kom uit je boom, ik moet vandaag in jouw huis verblijven of logeren.”

En daarmee zegt Jezus eigenlijk:
Weet je wel wie jij bent Zacheüs? Ook jij hebt de potentie in je om een man te worden die Jezus volgt, die zijn leven zo kan gaan leven dat je er het beste uithaalt, zodat je je diepste wezen, je diepste identiteit op het spoor komt. Zelfontplooiing in de goede zin van het woord. Geen egoïstische zelfontplooiing, maar een zoektocht naar jezelf om te begrijpen wie je in Gods ogen bent. Als mens in relatie tot anderen.

Het begint dus bij die identiteit die God in ons mensen heeft gelegd, al voordat we geboren zijn. Natuurlijk is die identiteit verbonden met de persoon van Jezus, zijn leven, zijn kruis en opstanding. Maar ook bij het geschapen zijn naar Gods beeld. Dat we mensen mogen zijn die op God lijken. Als je dat beseft en diep tot je laat doordringen, dan zie je ook de mensen om je heen op een andere manier. Dat je een geliefd kind bent van God is allesbepalend voor je dagelijks leven. Daar ligt onze comfort, onze geborgenheid.

Vanuit die identiteit in God en Christus, onze comfort, komt de challenge dus vanzelf op je weg. Deze comfort heb je nodig, om te kunnen leven en om de challenge voor Gods Koninkrijk aan te kunnen gaan. 

ds. Jantine Veenhof