Nieuws en actualiteiten
vanuit De Drieklank

“Waak lieve Heer, bij wie werken, waken of wenen vannacht.”

Marcus 14: 36 - 37
Hij zei: ‘Abba, Vader, voor U is alles mogelijk, neem deze beker van Mij weg. Maar laat niet gebeuren wat Ik wil, maar wat U wilt.’ Hij liep terug en zag dat zijn leerlingen lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Simon, slaap je? Kon je niet één uur waken?

Tish Warren, Anglicaanse priester, schrijft in haar boek: ‘Bidden in de nacht’, over het mooie gebed dat ze bidden aan het einde van de dag in de Anglicaanse kerk. Het is een gebed dat je elke avond kunt bidden, als een complete, wat afstamt van het woord ‘voltooiing’. Een gebed voor het einde van de dag, voor nachtelijke uren die komen. Een gebed dat helpt om ons eraan te herinneren dat we God mogen aanroepen om te waken over ons leven.

En het gebed begint met: “Waak, lieve Heer, bij wie werken, waken of wenen vannacht, en laat uw engelen hen behoeden die slapen.”

Waken. Aan dit gebed moest ik denken bij Marcus 14. Wie weleens gewaakt heeft, bij een geliefde die gaat sterven, bij een ziek of bang kind, weet hoe de angst, de onzekerheid, maar ook de slaap je kan overmannen. Je bent wakker, maar af en toe val je weg, en vecht je ondanks het nare moment tegen de slaap. Zeker als je al dagen onderweg bent.
Af en toe schrik je wakker en vind je jezelf weer in die moeilijke situatie.

Het is een van de meest intieme momenten in de bijbel. Jezus vraagt of zijn leerlingen bij Hem waken, want Hij weet dat het moment van zijn sterven dichterbij komt. Hij is onrustig en bang. Hij is diepbedroefd staat er. Jezus vraagt of ze Hem niet alleen zullen laten.

En Hij valt neer voor God, en vraagt aan God of dit uur aan Hem voorbij mag gaan. ‘Abba Vader’, zegt Jezus, de meest intieme uitdrukking die Jezus uitspreekt om de band met zijn Vader te onderstrepen. Jezus is doodsbang om te sterven. En als Hij terugkomt dan blijken Petrus en de anderen te slapen. Kun je niet één uur met me waken? vraagt Jezus. Tot driemaal toe valt Petrus in slaap. Hij kan het niet opbrengen en laat Jezus in de steek. Petrus kan niet volbrengen wat Jezus van Hem vraagt.

Op zondag 10 maart ging ik voor in de Andreaskerk in Putten vanwege onze band met de Marcuskerk en de Kinderwinkel. Eenmaal per jaar ga ik voor in deze gemeente om iets te vertellen over het werk van de Kinderwinkel en de gemeente te bedanken voor hun gebed, financiële steun en betrokkenheid bij de Kinderwinkel en de Marcuskerk. Het jaarlijkse uitje van de Kinderwinkel naar Putten hoort daar natuurlijk ook bij.

We lazen deze zondag net als in de Marcuskerk deze tekst uit Marcus 14. We kunnen niet opbrengen wat God van ons vraagt, als Hij ons vraagt te waken. De enige die ertoe in staat is, is God zelf in Zijn Zoon Jezus Christus. Het geheim in dit verhaal is niet dat de discipelen over Jezus waken, maar dat Hij - door de weg die Hij moet gaan - uiteindelijk over hen zal waken. Waken over hun leven, door zichzelf te geven aan het Kruis. Waken over het leven van mensen waar anderen het verzaken.

Waken over de levens van hen die in Putten wonen. Waken over de levens van de kinderen en mensen in Den Haag Moerwijk van de Kinderwinkel, waar mensen soms volkomen onzichtbaar leven in armoede, in problemen die boven de hoofden uitgroeien, waar niemand in iets lijkt te kunnen doorbreken. Waar mensen soms afhaken en waar we ons ook allemaal in onze levens schuldig aan maken.

Is er dan iemand die op ons past? Is er iemand die waakt?

Ik moest denken aan die mooie woorden uit Psalm 121.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen.
Van waar komt mijn hulp?
Mijn hulp komt van de HEER,
die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zal je voet niet laten wankelen,
Hij zal niet sluimeren, je wachter.
Nee, Hij sluimert niet,
Hij slaapt niet,
de wachter van Israël.

God slaapt of sluimert niet. Hij is Degene die de wacht houdt over ons leven en sterven. Hij is Degene die altijd waakt, waar we ook wonen. Het is de belofte van Pasen.

En Christus roept ons op om in zijn voetsporen te bidden voor hen die werken, waken en wenen. Zoals het gebed aan het begin van Tish Warren zo mooi zegt. Te waken over het leven waarin je een verschil kunt maken door met de liefde van God aanwezig te zijn. De weg te gaan die Jezus ging, een te zijn met hen die lijden.

En hele kleine dingen kunnen daarin van grote betekenis zijn, zoals het werk van de Kinderwinkel. Een goede maaltijd koken in het tienerrestaurant, leren hoe je goed met elkaar omgaat als tiener, veiligheid te vinden om te delen hoe het met je gaat, hulp te krijgen in je huiswerk, gezien te worden en iets van Gods liefde meekrijgen om mee te nemen naar huis. Even niet in de problemen van thuis te zitten, maar ongestoord mogen spelen, knutselen, met mensen die om je geven. Kind mogen zijn, in plaats van voor je ouders of broertjes en zusjes te moeten zorgen. Waken over hun leven, betekent gaan in het spoor van het evangelie van Jezus Christus.

ds. Jantine Veenhof